افزایش تمرکز رژیم صهیونیستی بر فناوری های نظامی بعد از ۷ اکتبر
می هاست: در پی شروع طوفان الاقصی و شروع تهاجم و نسل کشی گسترده اشغالگران در نوار غزه، رژیم صهیونیستی وارد مرحله ای جدید از تمرکز راهبردی بر توسعه فناوری های نظامی شده است.
به گزارش می هاست به نقل از مهر، در پی شروع عملیات طوفان الاقصی از طرف نیروهای مقاومت فلسطین در تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و شروع تهاجم و نسل کشی گسترده اشغالگران در نوار غزه، رژیم صهیونیستی وارد مرحله ای جدید از تمرکز راهبردی بر توسعه فناوری های نظامی شده است. این تمرکز نه تنها در چارچوب پیشرفت سامانه های موجود، بلکه با تشکیل شرکتهای نوپا و مشارکت مستقیم نیروهای ذخیره ارتش در حوزه نوآوری های دفاعی نمود یافته است. ساختار فناورانه اسرائیل به سرعت بسیج شده تا برای تهدیدات نوین و شرایط پیچیده جنگی، پاسخ هایی فناورانه و خلاقانه عرضه نماید. این تحولات در حالی رخ می دهد که رژیم صهیونیستی به علت ارتکاب جنایت های جنگی و نسل کشی در غزه با محکومیت های گسترده بین المللی روبه روست. بالاتر از ۵۷ هزار شهروند غیرنظامی فلسطینی، در جریان تجاوزات مکرر این رژیم به شهادت رسیده اند و بخش قابل توجهی از زیرساخت های غیرنظامی در غزه نابود شده است. در این بستر متناقض، اسرائیل در تلاش است با استفاده از تکنولوژی های جدید، هم از منظر نظامی ابتکار عمل را در میدان حفظ کند و هم در زمینه اقتصاد نظامی و صادرات تسلیحات نقش پررنگ تری در جهان ایفا نماید. این نوشتار کوتاه با اتکا به داده ها و شواهد موجود، به واکاوی روند افزایش شتاب در حوزه فناوری های نظامی رژیم صهیونیستی بعد از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ می پردازد و نتایج آنرا در سطوح داخلی، منطقه ای و جهانی را تحلیل می کند.
استارت اپ های نظامی زاده میدان نبرد
یکی از بارزترین نشانه های تغییر راهبردی در رویکرد رژیم اشغالگر قدس، تولد استارتاپ های نظامی گوناگون بعد از عملیات طوفان الاقصی است. طبق داده های انتشار یافته از طرف سامانه نوآوری سرزمین های اشغالی، معروف به «Startup Nation Central»، بالاتر از یک سوم از استارت اپ های حوزه فناوری نظامی این رژیم بعد از شروع تجاوز به نوار غزه شکل گرفته اند. این شرکت ها عمدتا توسط نیروهای ذخیره ارتش و متخصصان فناوری رژیم صهیونیستی بوجود آمده اند؛ اشخاصی که کوشش می کنند تجربیات میدانی خودرا به نوآوری های کاربردی تبدیل کنند. نمونه ای قابل توجه در این حوزه، شرکت «SkyHoop» است که سامانه ای پوشیدنی برای هشدار در مقابل پهپادهای دشمن طراحی کرده؛ فناوری جدیدی که هم اکنون در اکراین آزمایش شده و مورد توجه وزارت دفاع ایالات متحده نیز قرار گرفته است.
هجوم سرمایه به فناوری نظامی اسرائیل
قبل از تهاجم گسترده به غزه، خیلی از سرمایه گذاران بزرگ حوزه فناوری به علت ملاحظات قانونی و ریسک های امنیتی از ورود به حوزه نظامی اسرائیل پرهیز می کردند. اما به عقیده برخی کارشناسان، حال شاهد تغییر فضا هستیم. از همین روی، شرکتهای سرمایه گذاری خطرپذیر آمریکایی و اسرائیلی به شکل فعال درحال سرمایه گذاری در فناوری های دفاعی این رژیم هستند. صندوق «Protego Ventures» که توسط یکی از نیروهای ذخیره ارتش رژیم اشغالگر قدس تأسیس شده، یکی از مصادیق این روند به شمار می رود؛ این نهاد مالی تا حالا ۱۰۰ میلیون دلار جذب سرمایه داشته و بالاتر از ۱۶۰ شرکت نظامی متعلق به اشغالگران را برای سرمایه گذاری مورد بررسی قرار داده است.
چرخش به طرف بازار اروپا
بررسی ها نشان داده است که در گذشته، بازار ایالات متحده مقصد اصلی فناوری های نظامی رژیم صهیونیستی بود؛ اما با عنایت به تغییرات راهبردی در سیاستهای ناتو و افزایش بودجه دفاعی کشورهای اروپایی تا ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی، حال اروپا به بازار اصلی صادرات تسلیحات فناورانه صهیونیست ها تبدیل گشته است. بر مبنای داده های آماری، در سال ۲۰۲۴، بالاتر از ۵۰ درصد از صادرات دفاعی رژیم صهیونیستی به اروپا اختصاص یافت؛ رقمی که در سال قبل از آن ۳۵ درصد بود و این روند بیان کننده تمرکز شدید بخش فناوری رژیم بر توسعه ابزارهای فناورانه نظامی است.
پیوند ساختار نظامی با اکوسیستم نوآوری
بطور کلی، ارتش رژیم صهیونیستی بخصوص از راه نیروهای ذخیره که حدود ۲۰ درصد آنها در بخش فناوری فعال می باشند، پیوندی عمیق با اکوسیستم نوآوری این رژیم برقرار کرده است. همین طور خیلی از فناوری هایی که در تجاوز بی رحمانه و نسل کشی در نوار غزه استفاده شده اند، محصول این هم پوشانی هستند؛ مواردی که همچون آنها میتوان به سامانه های هوش مصنوعی تشخیص اهداف در جریان حمله به غزه اشاره نمود.
چالش های فنی و بحران مشروعیت
با وجود تمرکز روز افزون رژیم صهیونیستی بر توسعه فناوری های نظامی، اشغالگران صهیونیست با موج درحال افزایشی از بحران مشروعیت در زمینه بین المللی مواجهند. این بحران بالاتر از هر چیز ریشه در تهاجم گسترده اشغالگران به نوار غزه و کشتار گسترده غیرنظامیان دارد. طبق گزارش منابع محلی، از شروع عملیات نظامی در اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، بالاتر از ۵۷ هزار فلسطینی که اغلب آنان زنان، خردسالان و سالمندان بوده اند، در حملات مستقیم و بمباران مناطق مسکونی جان خودرا از دست داده اند. در کنار تلفات انسانی سنگین، زیرساخت های غیرنظامی همچون بیمارستان ها، مدارس، مراکز امدادرسانی و تأسیسات حیاتی غزه نیز بطور سیستماتیک هدف قرار گرفته و نابود شده اند. این اقدامات که از منظر حقوق بین الملل جنایات جنگی تلقی می شوند، موجب افزایش فشارهای سیاسی، رسانه ای و حقوقی بر رژیم صهیونیستی شده اند. در نتیجه، خیلی از نهادهای بین المللی و دولت ها، ضمن محکوم کردن این اقدامات، خواهان توقف فروش و انتقال فناوری های نظامی به سرزمین های اشغالی شده اند. این در شرایطی است که حتی مقامات وزارت دفاع رژیم صهیونیستی نیز به صراحت نسبت به اثرات منفی این بحران مشروعیت بر آینده صادرات نظامی سرزمین های اشغالی در سال ۲۰۲۵ هشدار داده اند. آنها اذعان کرده اند که ادامه فشارهای سیاسی، بخصوص از طرف نهادهای اروپایی و جامعه مدنی، می تواند مسیر رشد فناورانه رژیم صهیونیستی را در سطح بین المللی با چالش های جدی مواجه سازد. از طرفی، همین طور در جریان رویارویی جمهوری اسلامی ایران با اشغالگران صهیونیست برای اولین بار زیرساخت های علمی، فناورانه، صنعتی و اقتصادی سرزمین های اشغالی هدف موشک های ایران قرار گرفت و خسارات بسیاری به این بخش وارد شد. ایران در واکنش به تجاوز آشکار رژیم صهیونیستی به زیرساخت های نظامی و هسته ای و مناطق مسکونی کشور و در قالب اصل دفاع مشروع، با اتکا به توان موشکی، پهپادی و فناوری های بومی خود، عملیات وعده صادق ۳ را طراحی و اجرا کرد؛ عملیاتی که در آن، بالاتر از ۵۰۰ موشک نقطه زن و هزار پهپاد تهاجمی به سوی خاک فلسطین اشغالی شلیک شد. برخلاف عملیات های وعده صادق ۱ و ۲ که تمرکز عمدتا بر اهداف نظامی معطوف بود، این دفعه مراکز فرماندهی، زیرساخت های انرژی، خطوط تولید صنایع پیشرفته و مراکز تحقیقاتی و فناوری در قلب تل آویو، حیفا و بئرشبع در فهرست اهداف قرار گرفتند. بر مبنای برآوردهای صورت گرفته، این حملات خسارات فراوانی به بخش فناوری سرزمین های اشغالی وارد کرده و بی گمان تأثیر بسیاری در عدم توفیق اشغالگران در اجرای برنامه های خود در زمینه توسعه فناوری های نظامی دارد.
جمع بندی
به عقیده کارشناسان، روند تشدید تمرکز رژیم صهیونیستی بر توسعه فناوری های نظامی، فقط یک پیشرفت فناورانه نیست، بلکه بیان کننده نوعی سازوکار بقا در بستر محیطی متلاطم، پرتنش و فاقد مشروعیت سیاسی بحساب می آید. رژیم صهیونیستی با استفاده از تجربیات نیروهای ذخیره و بهره برداری از حمایت های مالی داخلی و خارجی، بخصوص از طرف سرمایه گذاران آمریکایی و اروپایی، در تلاش است تا از فناوری بعنوان ابزاری برای تقویت بازدارندگی و افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی بهره برداری کند. این روند، از یک سو منجر به رونق صنعت تسلیحات و صادرات آن، بخصوص به اروپا شده و از طرفی، زمینه ساز انتقادات و فشارهای بین المللی در مورد جنایات جنگی و نقض حقوق بشر در غزه گردیده است. تضاد میان «توان نظامی» و «مشروعیت سیاسی رو به افول» حال به یکی از مؤلفه های تعیین کننده در ارزیابی آینده رژیم صهیونیستی بدل شده است. دراین میان، تحلیلگران و سیاست گذاران منطقه ای می توانند با هوشمندی، این تناقض راهبردی را مبنای تدوین سیاست هایی جامع در حوزه های دیپلماسی، امنیت سایبری، بازدارندگی فناورانه و پشتیبانی از مقاومت قرار دهند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب