تلفیقی از هوش مصنوعی و دیجیتالی کردن مهار خشکسالی می تواند نتایج مثبتی در مبارزه با تاثیرات تغییرات آب و هوایی به همراه داشته باشد. برای مثال چین برای مقابله با کمبود آب به هوش مصنوعی متوسل شده اند. آنها با استفاده از ماهواره ها و ایستگاه های راداری سیار قصد دارند حرکت هوای مرطوب را برای بهبود شرایط در استانهای نزدیک رودخانه ی یانگ تسه پیشبینی کنند. پروژه ی قابل توجه دیگری برای کاهش این مشکل WWTP ۳۶۰ نام دارد که ایده ی توسعهی آن توسط موسسه فناوری گالیسیا توسعه یافته است. هدف آن طراحی جایگزین های فنی است که مدیریت کارآمد بهداشتی و دیجیتالی کردن فرایند تصفیه فاضلاب و چرخه ی آب را به صورت کلی تضمین می نماید. آنها از هوش مصنوعی و یادگیری عمیق برای ایجاد سیستم های اتوماسیون و مدلهای پیشبینی کننده برای بهبود خدمات استفاده می نمایند. مثال دیگر استفاده از هوش مصنوعی برای مبارزه با خشکسالی در اسپانیا است که با پشتیبانی از اطلاعات ماهواره ای در لحظه می تواند مدیریت مخازن آب را بهبود بخشد. این پروژه توسط دانشگاه کوردوبا(Córdoba) توسعه یافته است. استفاده از پهپادها برای بارور کردن ابرها چینی ها بعد از گذراندن یکی از طولانی ترین و بدترین خشکسالی های تاریخ خود در سال ۲۰۲۲ به روشی به نام بارورسازی ابرها روی آورده اند. این روش شامل استفاده از تلفیقی از مواد شیمیایی می شود که توسط موشک ها به آسمان پرتاب شده تا به صورت مصنوعی سبب بارش قطرات باران شوند. اخیرا این کشور آسیایی از پهپادها برای آزادسازی محموله های کوچک یدید نقره که برای ایجاد باران استفاده می شود هم بهره برده است. پهپادها در صحرای دبی هم برای رسیدن به هدفی مشابه مورد استفاده قرار گرفتند اما روش آنها متفاوت بود. در این مورد مرکز ملی هواشناسی امارات متحده عربی از پهپادها برای دستیابی به باران مصنوعی بهره برد اما به جای استفاده از مواد شیمیایی این کار را با به کارگیری لیزرهایی که بارهای الکتریکی تولید می کنند انجام داد. با استفاده از لیزر میتوان ابرها را به هم ملحق کرد تا به مجموعه ای از ابر تبدیل شوند که در نهایت منجر به بارش باران می شود. ۵۸۵۸