از جویشگرهای ایرانی چه خبر؟
به گزارش می هاست جویشگرهای بومی از خدمات پایه شبکه ملی اطلاعات هستند که باآنکه عمر آنها به یک دهه رسیده است اما رشد چندانی نداشتند و در زمان قطعی اینترنت این مسئله آشکار شد، با این حال، مرورگر بومی دیگری اخیرا به جمع آنها اضافه شده و باید دید استقبال مردم از آن چگونه است و تا چه اندازه می تواند سهمی از جست وجوی کاربران داشته باشد.
به گزارش می هاست به نقل از ایسنا، موتورهای جست وجوی بومی سهم زیادی در اقتصاد فناوری اطلاعات یک کشور دارند و جویشگرهای ایرانی هم اهمیت خویش را از این جهت نشان می دهند. طرح و ایده جست وجوگرهای بومی تقریباً در دوره دوم دولت احمدی نژاد عنوان شد و علت آن هم حلقه تهدیدات و تحریم هایی بود که ضد ایران مطرح می شد. همین مسئله نیاز به ایجاد گزینه های داخلی تولیدات و خدمات خارجی را چند برابر می کرد.
هم اکنون، گوگل، موتور جست وجویی است که نه تنها در کشور مادر خود آمریکا، بلکه در خیلی از کشورهای دیگر و حتی در ایران که دود تصمیم های اشتباهی مانند تحریم کسب وکارهای ایرانی به چشم کاربران رفته است، هم مورد استفاده قرار می گیرد. اما کشورهایی هم هستند که از موتورهای بومی خود استفاده می نمایند. همچون چین با بایدو، کره جنوبی با نیور و روسیه با یاندکس که هر کدام کاربران خویش را دارند و سهمی از پرس وجوهای روزانه را به خود اختصاص داده اند.
همین مبحث سبب شده در ایران هم به فکر داشتن یک موتور جست وجوی بومی بیفتند و پشتیبانی از جویشگرهای بومی بر مبنای تهیه و عرضه طرح کسب و کار به تصویب شورای راهبری جویشگر بومی رسید و مقرر شد که مدلهای کسب و کار موتورهای جست وجوی «پارسی جو» و «یوز» برای ادامه فعالیت به شورای راهبری عرضه شوند. البته به اذعان مسؤولان، در هیچ کجای دنیا، جویشگر بومی با هدف پر کردن جای گوگل و یاهو راه اندازی نمی گردد و جویشگرهای بومی هدف دیگری را دنبال می کنند که پاسخگویی به نیازهای کاربران بومی است و با عنایت به اطلاعاتی که سرویسهای بومی دارند، از یک ابزار بومی بهتر از یک ابزار بین المللی برمی آید.
توسعه خدمات متنوع مطابق با نیازهای بومی و محلی، افزایش درآمد ملی از راه کسب درآمد جویشگر بومی، ترویج و گسترش فرهنگ ایرانی-اسلامی در فضای مجازی، کمک به ایجاد مزیت رقابتی برای جویشگر بومی نسبت به رقبای غیربومی، توسعه زیرساخت های تولید و عرضه خدمات و محتوای جویشگر بومی، توسعه دانش و فناوری جویشگر بومی، حفاظت از اطلاعات و ارتقای امنیت ملی در فضای مجازی و بهره مندی از گزارشات ذائقه سنجی کاربران ایرانی برای ارتقای خدمات فضای مجازی از لزوم ها و اهداف کلان جویشگرهای بومی عنوان شده است.
قطعی اینترنت و آشکار شدن ناکارآمدی جویشگرهای بومی
علیرغم این و در قطعی اینترنت جهانی یکی از نرم افزارهای پایه که روی بستر شبکه ملی اطلاعات قرار دارد و باید بتواند در چنین شرایطی به مردم سرویس عرضه نماید، موتور جست وجوی ملی است. اما در مدت ۱۰ روزه قطعی اینترنت جهانی در سال 1398، موتور جست وجوهای ملی همچون پارسی جو و یوز وقتی با افزایش ناگهانی حدودا ۲۰۰ برابری کاربران مواجه گشتند، نتوانستند پاسخگوی این خیل عظیم باشند که پیش از این از موتورجست وجوهای خارجی مانند گوگل، بینگ و... استفاده می کردند.
سیدابوالحسن فیروزآبادی بعد از آن درباره تکلیف وضعیت موتورهای جست وجو به وزارت ارتباطات با وجود ناکارآمدی جویشگرهایی مانند پارسی جو اظهار نمود: این وظیفه آنها نیست، بلکه مسئولیت است و باید مسئولیت بپذیرند. آنها گفته بودند از پروژه های تحقیقاتی در موتور جست وجو حمایت می نماییم، اما این که این ابزار بتواند کلیت نیاز مردم را تأمین کند، اتفاق نیفتاد و در حادثه قطعی اینترنت شاهد بودیم مردم نمی توانستند آدرس داروخانه، بلیت پرواز، بانک و فرودگاه را پیدا کنند.
دبیر شورایعالی فضای مجازی افزود: بخصوص کسب وکارهای کوچک که مورد نیاز مردم بود، خیلی لطمه خوردند و این نشان داد که ما باید مرکزیتی در حوزه مسئولیت پذیری داشته باشیم و نیازهای اطلاعاتی مردم درباره خدماتی که در شبکه ملی وجود دارد، باید برطرف شود. البته این به معنای تصدی گری نیست و فارغ از جویشگرهایی مانند یوز و پارسی جو، حداقل وظیفه ای که در یک موتور جست وجو می بینیم این است که نیاز مردم را تأمین کند.
مرورگر ذره بین شروع به کار کرد
هم اکنون در حالیکه پارسی جو و یوز در سکوت به کار خود ادامه می دهند و به نظر می آید بار عظیم پرسش های کاربران هم با وجود گوگل از دوش آنها برداشته شده، اخیرا هم مرورگر ذره بین شروع به کار کرده و فیروزآبادی هم چندی قبل ضمن اشاره به راه اندازی مرورگر بومی ذره بین اظهار داشت: این موتور جست وجو از قابلیت های محلی خوبی برخوردار می باشد و امیدواریم بخش بزرگی از نیازهای مردم را به مراتب از مرورگرهای خارجی بهتر تأمین کند.
کارشناسان معتقدند مشکل عمده جویشگرهای بومی نه سخت افزاری است و نه نرم افزاری. چون امکان خرید سخت افزاری از جانب وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات وجود دارد و از لحاظ نرم افزاری هم جویشگرهای بومی به رشد قابل قبولی رسیده اند. مشکل اصلی این است این جویشگرها هنوز از جانب مردم مورد پذیرش قرار نگرفته و مردم ترجیح می دهند به جای جویشگرهایی که دارای محدودیت در عرضه محتوا و دقت پایین تری است از جستجوگرهای خارجی مانند گوگل و بینگ استفاده کنند.
از طرفی اینکه چطور میتوان استفاده از موتور جست وجو را رواج داد، برخی معتقدند باید دانش آموزان را مجبور کرد تا اطلاعات خویش را از موتورجست وجوی های داخلی پیدا کنند، کارمندان اداره ها که کار تحقیقاتی انجام نمی دهند را ملزم کرد تا از موتور جست وجوهای داخلی برای جست وجوی مطالب فارسی استفاده کنند.
از طرفی باید برای جویشگرهای بومی کسب و کار تولید شود و دولت می تواند از این موتورهای جست وجو، داده بخرد. مثلاً اگر دانش آموزان در جست وجوگر داخلی سرچ کنند، مشخص می شود که دانش آموزان ما به دنبال چه نوع داده هایی هستند و میتوان آن داده ها را خرید و برای متون درسی، پرورشی و برنامه ریزی بهره برد.
ازطرف دیگر، برای تشویق به رجوع کاربر به جویشگر، باید محتوایی در آن وجود داشته باشد و در مقابل، با قرار گرفتن محتوا، کاربر بیشتری رجوع می کند و این موارد رابطه مستقیمی با هم دارند. طبیعی است که جویشگر از همان روز اول نمی تواند پاسخگوی تعداد زیادی از کاربران در زمینه عرضه محتوا باشد. اما درشرایطی که محتوا و ظرفیت ارتقا پیدا کند، بطور قطع رجوع مردم هم افزایش می یابد. درچنین شرایطی جویشگر بومی باید مزیت هایی داشته باشد که اگر به اطلاع کاربر برسد، کاربر اساسا از اول ترجیح دهد که به جای رفتن به گوگل، مبحث مورد نظر خویش را در جویشگر داخلی جست وجو کند.
منبع: می هاست
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب